Raf KOENS

Raf KOENS (pseudoniem van Koenraad Foubert – Sint-Niklaas, 1955) studeerde architectuurtekenen aan het Sint-Lucas Instituut in Gent, waar hij in 1975 samen met docent Piet Vlieghe de dichtbundel “Ieder zijn bronzen tand” uitgaf. Na aanvankelijk te hebben gepubliceerd onder eigen naam in diverse tijdschriften ging hij nadien schuil onder het pseudoniem Raf Koens. Naam gekozen als ode aan zijn afwezige meesters Raf De Pauw en Paul Snoek. In de jaren zeventig en tachtig nam hij deel aan binnen- en buitenlandse poëzie-happenings en publiceerde hij in literaire tijdschriften als “Vers” en “Deus Ex Machina”. In 1981 behaalde hij een  vermelding   in de “Jules van Campenhout prijskamp” met het gedicht “Tuin van Eden”. In 1984 volgde dan de publicatie van zijn bundel  “De vleesetende venus deel II” bij uitgeverij Ten Bosch.

Als tekenaar ontwikkelde Raf Koens zich ondertussen in de luwte. Maar mettertijd vloeiden beide disciplines in elkaar over en was een vruchtbare kruisbestuiving het gevolg. In een narratieve stijl van geometrische figuratie geeft hij vorm aan kleurrijke tekeningen in gemengde technieken van Chinese inkt, acryl en gouache. Zelf vat hij de met de jaren ondergane invloeden graag met een knipoog samen als “mechanomorfisme”. De  tekeningen gaan samen met een begeleidende tekst. Niet zelden in een badinerende, soms zelfs aan het absurde grenzende groteske stijl.