Michèle GROSJEAN

Michèle Grosjean (Brussel, °1943)  is kunstschilder, tekenaar, graveerder en juwelenontwerper. Ze haalt haar inspiratie uit de antieke mythologie, met een uitstap in de wereld van het sacrale, een omzwerving tussen Eros en Thanatos waarbij tegenstellingen en complementariteiten elkaar steeds weer ontmoeten. Van tijdloze antieke mythen tot opnieuw onder de loep genomen kosmogonieën, via de geheimen van de alchimie of het verwarrende universum van het androgyne, Mozarts toverfluit of de mysteries van Mithra, het zijn zonder uitzondering vertrekpunten die de leidraad van haar aanpak vormen. Deze thema’s zijn weliswaar de sluitsteen van haar verbeeldingswereld, maar het gaat hier niet om een thematiek in de restrictieve zin van een verhaal of een illustratie. Tijdens het maakproces evolueert het werk, het verzet zich of het verandert, zwarte tinten worden wit, het cocon wordt een sarcofaag. Het gaat hier om een verdraaide figuratie, omdat ze ontspruit aan de verbeeldingswereld en de academische verworvenheden van het geheugen. Haar schilderstijl overstijgt het realisme. Haar kleurenpalet is vals monochroom want het is met de camaïeutechniek geschilderd waarin het volledige kleurengamma zich vermengt. Doorheen de grijze, witte en zwarte tinten schemeren gekleurde lagen die er een bijzondere trilling aan geven. Die stijl verleent alle prioriteiten aan het materiaal, dat zich net als de kleur rechtstreeks tot onze zintuigen richt. Soms dicht, soms vloeiend, glad of ruw, waardoor de onderliggende lagen kunnen worden ontwaard. Als solitaire kunstschilder herkent Michèle Grosjean zich in geen enkele beweging. Voor haar is de bestaansvrijheid het enige wat belangrijk is. Dat betekent echter geen synoniem van eenzaamheid of opsluiting. Haar mentale landschappen voeden zich met het verleden en het heden, ze grijpen terug op oude en hedendaagse kunst.